sobota, 27 lutego 2016

Płótno

Kiedy patrzę przed siebie,
widzę płótno, które wielu nazywa życiem.
Jakie ono jest nie wiem,
czasem mam wrażenie że nie potrafię rozróżnić barw.
Potem patrzę w bok,
Widzę, że moje płótno jest inne, wyróżnia się.
Czy kolory są ważne?
Ważne, że jest moje. 

Rozmowy z Aniołem Zagłady Rozmowa 8

Rozmowa 8

Kim jestem?
Po co jestem?
Dlaczego jestem?
Te pytania zadają sobie ludzie od wieków.
Śmiać mi się chce.
Ale wiesz, ja zadam tobie inne.
Dlaczego, jeszcze pozwalasz mi żyć?
Dlaczego Aniele?
Dlaczego pozwalasz mi tonąć?
Nie oczekuję pomocy.
Już nie.
To trwa już tak długo.
Każdy oddech sprawia coraz więcej bólu.

sobota, 13 lutego 2016

Rozmowy z Aniołem Zagłady Rozmowa 7

Rozmowa 7

 Widzisz?
Ja krwawię. 
Nie patrz tak na mnie. Nie znajdziesz żadnych nowych ran.
Spójrz mi w oczy.
Co widzisz? Pustkę? Ból? Strach? Brak nadziei? 
Czy może... szczęście?
Zapytam.
Wiem, że nic z tego nie zobaczysz..
Wiem, że zobaczysz maskę.
Wiem też, że mógłbyś ją bez trudu przejrzeć.
Co wtedy byś zobaczył?
Noże nadzieję...
Nadzieję, że mam jeszcze szansę,
że jednak nie wszytko stracone
Nie mów nic, wiem że dla mnie nie ma już ratunku.
Ja żyję będąc martwym.

sobota, 6 lutego 2016

Rozmowy z Aniołem Zagłady Rozmowa 6

Rozmowa 6

Emocje.
Czym one są, czy wiesz?
Ja też nie. Może to kwestia wieku.
Nie?
No bo, to są tylko puste nazwy i nic tego nie zmieni.
Może po prostu moje pojmowanie jest inne...
Wiem, twoje też.
Czym ty jesteś? Bytem, mówisz.
A czym ja jestem? Również bytem?
Więc czym się różnimy?
Odpornością? No przecież.
Czy ty coś czujesz?
I znów milczysz!
Przyzwyczajam się.
Ale to w sumie miła odmiana...
że jest ktoś kto jest cichy...
w całym tym świecie krzyczącym z bólu...
...

środa, 3 lutego 2016

Rozmowy z Aniołem Zagłady Rozmowa 5

Rozmowa 5

Wiara ludzi to taka dziwna rzecz.
Z jednej strony wierzą, a z drugiej nie. No, ale cóż.
Ludzie ogólnie to dziwne istoty.
Nie sądzisz?
Obserwujesz ich już od tylu wieków. Co uważasz?
Rozumiem
Mogę zadać ci pytanie?
Po co przychodzisz?
Milczysz... W sumie nie oczekiwałem odpowiedzi.
W takim razie po co zapytałem?
Szczerze to nie wiem. Tak po prostu.
Może miałem nikłą nadzieję, że jednak odpowiesz.
Nadzieję warto mieć...
Podobno...